3e Advent – Weest blij

Weest blij! Met die woorden begon ik deze zondag. In het evangelie van deze zondag worden we opgeroepen om blij te zijn. Het lijkt erop dat er niet heel veel is om blij over te zijn. Hoe kan ik nu blij zijn. Het is oorlog. 

De afgelopen dagen is het in Arnhem erg onrustig. In Arnhem Zuid staat in Elden de Lucaskerk. Elden is van oorsprong een klein dorpje dat jaren geleden door de gemeente Arnhem is ingelijfd. Zoals op meer plekken in Nederland is dit kleine dorpje met zijn hechte gemeenschap langzaam maar zeker door uitbreiding van de grote stad omringd. Afgelopen vrijdag kwam het nieuws naar buiten dat Arnhem in Elden, in een leegstaand bejaardenhuis, 350 asielzoekers gaat opvangen. Dit bericht brengt veel onrust, onzekerheid, angst en spanning met zich mee. Er is veel niet bekend en er zijn terechte zorgen over hoe de opvang geregeld wordt. Dit maakt dat de hechte gemeenschap verdeeld raakt. Het is een spannende tijd. Hoe reageren we in Arnhem? Een stad, die ooit, in een andere tijd, in een andere oorlog, vernietigd is. Een stad, wiens inwoners, eens, in een niet zo lang verleden, in een andere oorlog, allen hun huis en stad moesten achterlaten en vertrekken…”Lest we never forget”

Dit bord hangt in het Airbornemuseum in Arnhem. Na de mislukte operatie Market Garden werd iedereen in Arnhem verplicht geëvacueerd. De stad ging op slot. Niemand mocht er blijven. Iedereen moest vluchten.

Op deze 3e zondag van de advent roept de profeet Johannes de Doper nog steeds vanuit de woestijn. Door de tijden heen. Toen stond Johannes de Doper aan de oevers van de Jordaan, predikte en doopte mensen die zich wilden bekeren en richten tot God. Hij verkondigde dat er iemand zou komen die groter was dan Hij. Hij had het over Jezus. Zijn boodschap vond gewillige oren, velen lieten zich dopen. Op een dag kwamen de mensen naar hem toe en vroegen: Johannes, je boodschap van een wereld van vrede is mooi, maar wat kunnen wij eraan doen? Johannes antwoord was simpel: “Heb je twee jassen? Geef er één weg aan iemand die er geen heeft. Heb je te eten? Deel dit dan met iemand die niets heeft”.
Zijn boodschap was simpel: leef eenvoudig en deel met anderen wat je in overvloed hebt. Dat klinkt makkelijk, maar is dat ook zo?

We hebben zoveel welvaart in Nederland. Ja, die welvaart is ook in ons land niet altijd eerlijk verdeeld, maar daar streven we wel naar. We hebben nog zoveel wat we kunnen delen. We hebben zoveel vrijheid in Nederland. Ja, die vrijheid willen we niet opgeven. Gunnen we anderen die vrijheid ook?
Het is veilig in Nederland. Dat willen we graag zo houden. Terecht. Maar dan worden we bang. Want wat als we het allemaal kwijtraken. Nee, dat willen niet. Sluit de poorten maar. Is dat de oplossing? De grenzen sluiten voor mensen die op zoek zijn naar een plek op deze wereld waar zij niet hoeven te vrezen voor hun leven? 

Voor mensen, openen we de poorten, 
Ook al is de oorlog daar.
Voor mensen, zijn we een toevluchtsoord,
Ook al is de oorlog daar.

Angst neemt toe. Hartelijk wordt hatelijk.
“Sluit de poorten! Dan blijft de oorlog daar!”
Gesloten poorten sluiten hoop en liefde uit.
Ook al is de oorlog daar…dan komt hij hier.

Ik bid en wens dat Licht, Hoop en Liefde altijd aanwezig zijn,
in onze woorden, in onze harten, in onze steden en dorpen, in ons land.

Misschien dat we dan blij kunnen zijn…