Rabarber van een Rotterdams schooltuintje
Ik ben in de jaren ’80 in Rotterdam opgegroeid. Het contrast met het idyllische Aruba waar ik de eerste vijf jaar van mijn leven had doorgebracht kon niet groter zijn. Mijn familie had zich gevestigd in Rotterdam-Charlois. Destijds was het een arbeiderswijk met sociale samenhang en warmte. De gebouwen en de uitstraling van de wijk herinner ik me als grauw en grijs. Het waren veel bakstenen en weinig groen. Later is het vervallen tot een Vogelaarwijk met de bijbehorende. Inmiddels is het weer behoorlijk opgeknapt.
Een echt groene wijk was het destijds in elk geval niet. Om ons als kinderen toch enigszins wat te leren over waar ons eten vandaan kwam hadden we in de vierde klas (tegenwoordig groep 6) van de basisschool een schooltuintje. Ik vond het als stadsmeisje niet altijd even leuk om met mijn handen in de grond te moeten wroeten. Dat mijn schoenen vies werden van de modder vond ik ook niet helemaal geweldig. Toen we uiteindelijk na een paar maanden worteltjes en aardappeltjes konden oogsten was ik om. Het was zo leuk om die oogst mee te huis te kunnen nemen.
Er liep een sloot langs onze volkstuintjes. Aan de oever van die sloot groeide een indrukwekkende plant met immens grote bladen en rode stengels. De plant was bijna net zo hoog als ik. Dat was indrukwekkend voor een meisje van acht. Toen ik aan de meester vroeg wat voor plant het was, glimlachte hij. Uit zijn zak haalde hij een scherp mes tevoorschijn. Hij sneed een stengel af en gaf mij en mijn klasgenootjes allemaal een klein stukje. “Proef maar”, was zijn antwoord.
Daar op dat volktuintjescomplex in Rotterdam-Charlois maakte ik voor het eerst kennis met rabarber. Ik kan me herinneren dat ik de smaak van de rabarber bijzonder en lekker vond. Of ik ooit daarna nog rabarber heb gegeten weet ik eigenlijk niet meer. Maar die herinnering van dat stukje rabarber op het schoolpleintje is me op de een of andere manier altijd bijgebleven. Ik dacht dat ik rauwe rabarber lekker vond…
Rabarbertaart
Mijn enthousiasme was dan ook groot toen ik in de supermarkt een tijd geleden de lange roodgroene stengels in de schappen zag liggen. Ik kocht een bundeltje. Ik had geen flauw idee wat ik er mee aan moest toen de rabarberstengels eindelijk op mijn aanrecht stonden. Daar bleven ze ook een dag of drie staan. Ik besloot dat ik er wat mee moest voordat ze zouden verpieteren. Ik sneed een stuk af en proefde. De smaak die ik me herinnerde van vroeger was toch anders. De rabarber was niet zoet, maar zurig, als een Granny Smith, maar dan met een bittere nasmaak. Het smaakte me niet zo goed. Mijn herinnering aan de lekkere rabarber uit het schooltuintje begon te vervagen. Dat vond ik niet leuk. Dat mocht niet gebeuren.
Ik vond dit recept op The Seaside Baker. Het is afkomstig van een Franse grootmoeder. De zoetige zure smaak die ik me herinnerde van dat schooltuintje kwam weer naar boven toen ik deze taart proefde. De herinnering was in ere hersteld.
With a special thanks to Jackie!
Zelf toevoegen:
* 1 cup en 2 eetlepels bloem
* 3/4 theelepel bakpoeder
* snufje zout
* 2/3 cup suiker en 2 eetlepels om over de rabarber heen te strooien
* 3 eieren
* 3 eetlepels gesmolten boter
* 2 eetlepels melk
* 1 theelepel vanille-extract
* 2 cups rabarber (in dunne schijfjes gesneden) Je hebt hiervoor ongeveer 1 à 2 stengels nodig.
Stap 1
Verwarm de oven voor op 180 °C. Meng de eieren en 2/3 cup suiker in een kom tot een schuimig geheel. Voeg de gesmolten boter, vanille-extract en melk toe. Roer alles goed door.
Stap 2
Doe vervolgens de bakpoeder en het snufje zout erbij. Weer even goed doorroeren. Doe dan vervolgens steeds beetje bij beetje de bloem erbij in de kom. Zorg ervoor dat de bloem goed wordt opgenomen en er geen klonten ontstaan. Meng alles samen tot een glad beslag.
Stap 3
Doe het beslag in met boter een ingevette bakvorm of bekleed net als ik je bakvorm met bakpapier. Dat laatste werkt ook prima.
Stap 4
Leg de schijfjes rabarber in een mooi patroontje bovenop het beslag. Of je legt ze er willekeurig op voor een een meer rustiek effect. Besprenkel nu 2 eetlepels suiker bovenop de rabarberschijfjes.
Stap 5
Bak de cake in 30 minuten af in de oven op 180 °C. Controleer na 30 minuten met de priktest of de taart klaar is. Hiervoor prik je met een satéstokje of een mes in het midden van de cake. De cake is klaar als het satéstokje of het mes droog uit de taart komt. Is dit niet het geval, bak dan de cake nog 5 tot 10 minuten langer in de oven. Als de cake klaar is sprenkel je er een beetje poedersuiker bij om het helemaal af te maken.
Het Resultaat
Je zet vrij snel een erg smakelijke rabarbertaart op tafel. De de rabarbertaart kan als dessert worden geserveerd serveren. Het is dan is lekker om er een bolletje ijs bij te geven. Ook is het is ook een heerlijke taart gewoon op een doordeweeksedag bij een lekker kopje thee.
Tip van Oma:
Maak een handjevol aardbeien schoon door de kroontjes eraf te halen en af te spoelen. Pureer met een staafmixer de aardbeien samen met een eetlepel suiker (of iets meer naar je eigen smaak). En je hebt een supersnelle aardbeiensaus om bij deze rabarbertaart te serveren.
Genieten maar!
anders maar heerlijk