Een potje ricotta
Ik kocht laatst in een aanbieding een pot ricotta. Dagenlang stond het bakje in de koelkast. Steeds als ik de koelkast opendeed zag ik de ricotta daar zielig staan. Ik had geen idee wat ik er mee aan moest. Manlief is geen fan van kaas. Ook niet van ricotta. Sinds wereldvoedseldag is een van mijn doelen zo min mogelijk eten weggooien. Dat betekent bewust inkopen, bewust de porties bepalen en restjes recyclen in nieuwe gerechten. De dagen verstreken en het eind van de houdbaarheidsdatum naderde. Om te voorkomen dat ik de ricotta weg moest gooien ging ik op onderzoek uit op het web op zoek naar een mooi recept met ricotta. Dat is dubbel en dwars gelukt!
Louisa’s cake
Food 52 is een foodiewebsite uit Amerika, waarbij maandelijk een receptenwedstrijd wordt gehouden. Eén van de winnende recepten is Louisa’s cake ingezonden. Dit recept is ingestuurd door een thuiskok uit Zwitserland. Regelmatig gaat zij op bezoek bij haar oude familievriendin Louisa in Chianti, Italië. Louisa kookt alles zonder recept en op een avond raapte ze snel wat ingrediënten bij elkaar en maakte deze taart. Na veel aandringen werd het recept toch op een servetje opgeschreven en meegenomen naar Zwitserland. Daar werd het een daverend succes. En ik begrijp waarom!
Raadspelletje
Dochterlief is dol op raadspelletjes. Als ik nieuwe recepten kook vindt zij het erg leuk om te raden welke geheime ingrediënten ik heb gebruikt. Manlief doet ook sportief mee. Zondagmiddag toen ik de keuken voor mij alleen had ging ik aan de slag met Louisa’s recept. De voorbereiding is erg simpel. Boter en suiker schuimig kloppen en dan de rest van de ingrediënten erbij, de oven in en klaar is kees. En wat een geweldige structuur en pure smaak heeft deze taart. Het leuke was dat ik het raadspelletjes heb gewonnen. Het geheime ingrediënt, de ricotta, werd door niemand geraden. Zelfs niet toen er om de smaken goed te proeven een tweede stukje werd opgeschept.
Ik ben zo enthousiast over dit recept dat ik de thuiskok heb gemaild met de vraag of ik haar recept hier met jullie mocht delen. Ze reageerde heel snel en enthousiast en het mocht!
Een dankwoord is hierbij natuurlijk passend.
“A special thanks to SML Office for giving approval to share this recipe on Bakkenzoalsma.”
Zelf toevoegen
* 135 gram ongezouten boter
* 220 gram suiker
* 3 grote eieren (of 4 middelgrote eieren)
* 1 snuf zout
* 250 gram verse ricotta
* 1 schil van een citroen
* 16 gram bakpoeder
* 150 gram bloem
* 1 grote appel (geraspt)
Stap 1
Verwarm de oven voor op 200 °C. Beboter een bakvorm van ongeveer 25 cm of gebruik een vierkante browniebakvorm zoals ik gedaan heb. Ik leg in de bodem van de vorm een stuk bakpapier. Dat helpt enorm om de taart weer uit de vorm te halen, vooral al je geen springvorm gebruikt.
Stap 2
Klop de boter zacht en romig in een grote kom. Voeg daarna de suiker toe en blijf stevig doorkloppen. Gebruik de hoogste stand van de machine of zet je spierbundels flink aan het werk. Voeg nu de eieren, één voor één toe totdat het ei helemaal is opgenomen in de boter.
Voeg daarna langzaam de bloem, zout, ricotta, citroenschil en de geraspte appel in de kom. Begin met bloem en eindig met bloem. Ik heb 120 gram citroensuiker en 100 gram gewone suiker gebruikt.
120 gram citroensuiker is vergelijkbaar met 120 gram gewone suiker en de schil van één citroen.
Stap 3
Doe het beslag in de voorbereide bakvorm. Verdeel het beslag goed in de vorm.
Bak de taart in 25 tot 30 minuten op 200 °C. De taart is bijna klaar als de bovenkant goudbruin is gekleurd en de taart van de vorm loskomt.
Prik voor de zekerheid na 30 minuten met een satéstokje in de cake. Is het stokje nog een beetje nattig, bak dan de taart nog vijf minuutjes door. Als de satéprikker droog uit de taart komt kan de taart uit de oven.
Het Resultaat
Een heerlijke smeuiige taart. Ik heb de taart geserveerd met slagroom. Verse vruchten of een vruchtencoulis zou hierbij ook erg lekker zijn.
Genieten maar!
De taart was super! Geserveerd met vanille ijs.
Ik had geen appel ,dus dat bleef weg.
En ook geen citroen, maar wel sinaasappel en dat was een prima alternatief
Hoi Nancy,
Wat leuk dat je een variatie op Louisa’s taart hebt gemaakt. De credits voor het recept gaan natuurlijk helemaal naar Nana Louisa uit Chianti, Italië. Maar het is inderdaad wel een heerlijk basisrecept om eindeloos mee te variëren. Bedankt voor je reactie!
Groetjes
Alesig