Heb ik eigenlijk wel eens honger gehad? Ik denk dat ik in mijn leven dat gevoel van echt honger hebben nooit heb gekend. Trek, ja, dat wel! Mijn vader is geboren in 1941 tijdens de oorlog. Hoewel zijn wiegje op Aruba stond hebben zijn ouders zeker ook last gehad van de oorlog. Voedsel was schaarser dan normaal op het eilandje dat voor een groot deel van de voedseltoevoer van import afhankelijk is. Hij is opgegroeid met het besef en de waarde van voeding. Ik kan me herinneren dat hij behoorlijk van streek kon zijn als mijn zusje of ik thuiskwamen met ongegeten boterhammen en die vervolgens in de prullenbak deponeerden. “De kindertjes in Afrika hebben honger en jij verspilt je eten!”, met die zin probeerde hij ons bewust te maken van onze verspildrift. Die zin herken je vast ook wel!
Schaarste
Ik ben nu zelf moeder. Als ouder vind ik het belangrijk om dochterlief dat bewustzijn over eten bij te brengen. Ik kan me niet voorstellen, dat je als moeder niet in staat bent of simpelweg niet de mogelijkheden hebt om je kinderen te kunnen voeden. Wat een lijdensweg moet dat zijn! Hier in Nederland is het zo vanzelfsprekend dat we in de supermarkt kunnen kopen wat we willen.We kunnen ons niet voorstellen, dat we de supermarkt binnenlopen en er is geen brood te koop, omdat er simpelweg geen tarwe meer is om meel te maken! In veel landen in de wereld is het de dagelijkse werkelijkheid. Het eten is daar gewoonweg niet beschikbaar.
Wereldvoedseldag
Vandaag 16 oktober is het wereldvoedseldag. Wereldvoedseldag staat in het teken van voedselzekerheid. Voedselzekerheid heeft alles te maken met de behoefte van mensen aan voedsel. Het streven naar voedselzekerheid in de wereld heeft er alles mee te maken ervoor te zorgen dat alle mensen in staat zijn ondanks sociale, economische of fysieke omstandigheden goed voedsel te kunnen krijgen om een actief leven te leiden. Ondanks dat mijn generatie opgegroeid is met de boodschap “Heal the World, Make it a better place”, zijn we hier nog lang niet. Dagelijks lijden vele miljoenen mensen honger.
We produceren wereldwijd genoeg voedsel om iedereen te kunnen voeden.
Maar we doen het niet. Waarom niet?
We gebruiken de opbrengsten van goede vruchtbare landbouwgrond om dierenvoeding te maken of erger biobrandstoffen, we zorgen er niet voor dat de boeren in achtergestelde landen kunnen beschikken over goede gekoelde opslagmogelijken om bederving van de oogst te voorkomen en we verspillen wereldwijd zo verschrikkelijk veel voedsel.
Op de site van Wereldvoedseldag kun je meer achtergrondinformatie vinden.
Wat doe ik?
Ik probeer zo min mogelijk te verspillen. Ik plan mijn maaltijden van tevoren en zorg ervoor dat ik niet te veel in huis haal. Ik probeer zo veel mogelijk zelf te maken, zodat ik me kan beperken tot het gebruik van basisingrediënten. En eerlijk gezegd is het niet bijster veel. Toen ik deze blog begon was dat met de boodschap om zo puur mogelijk te eten uit “eigenbelang”. De e-nummers uitbannen ons dieet en zo puur en echt mogelijk voedsel bereiden. Maar na vandaag komt daarbij het vergroten van mijn eigen bewustzijn over eten, waar het vandaan komt, hoe het gemaakt wordt en hoe ik kan bijdragen aan de verbetering van de voedselzekerheid.
Betekent dit dat ik overstap op alleen biologische producten, niks meer koop dat uit een fabriek komt en geen vlees meer ga eten? Nee.
Het betekent wel dat ik bereid ben meer verantwoordelijkheid te nemen voor het voedsel dat ik koop, eet en aan mijn gezin voorzet.
Mijn bijdrage zal een druppeltje zijn in de oceaan die de voedselmarkt heet. Maakt dat ene druppeltje uit? Misschien niet alleen dit druppeltje, maar als we allemaal ons bewustzijn over voedsel vergroten en hier iets mee doen vormen al die druppeltjes samen een golf die verandering teweeg kan brengen. Hebben we niet zo in de wereld ook de cfk’s verbannen? Alle kleine beetjes helpen.
Wat doe jij?
Wil je reageren of heb je vragen? Dat kan hier.