Custard
Deze vanille rum custard is perfectie in simpliciteit. Geen gedoe, geen tierelantijntjes…gewoon hemels.
Vandaag heb ik een must-try recept voor je. Heb je wel eens zelf een custardpudding gemaakt? Helemaal zelf, dus ook zonder custardpoeder? Wil het proberen? Met dit recept kan dat. Dat klinkt intimiderend ik weet het. Maar wees gerust, met dit recept voor vanille rum custard gaat het je lukken. Het kan bijna niet mis gaan met dit recept. Het is niet moeilijk. De oven en koelkast doen het meeste werk. De lof en eer zijn natuurlijk voor bestemd. Deze vanille rum custard is smaakvol en romig. De structuur is zijdezacht. De vanille en rum complementeren elkaar. Ik hou van dit soort gerechten. Eenvoud, puurheid, simpliciteit en smaak, daar gaat het hierbij om.
Gewoon met een lepel
De custard zag er in de ovenschaal prima uit. Het was goudgeel van kleur. De spikkeltjes van het vanillemerg waren goed te zien. Maar echte foodporn? Dat was het op het eerste oog niet. Om de foto wat te pimpen besloot ik antieke theekopjes met roosjes en een gouden randje uit de kast te halen. Dat oogt tenminste mooi op de foto, dacht ik. Toen was het tijd om de custard te proeven. Het was spannend. Ik was erg benieuwd of de structuur van de custard goed was en of de smaken bij elkaar kwamen. Ik nam een eerste hap…
Het lepeltje custard in mijn mond veroorzaakte een romige symphonische smaakmelodie van zijdezachte puurheid en pure smaakintensiteit. De heerlijke romigheid van de vanille custard zorgde voor extase. Het was lekker…ik wilde meer.
De custard liet zich het mooist op de foto zetten zoals ze is. Simpele schoonheid en verleiding…een lepel en een heerlijk dessert. Meer is niet nodig. Dat bleek even later bij ons aan tafel ook. Zodra de chique kopjes leeg waren keken we elkaar aan. Er was nog over. Drie lepels doken bliksemsnel naar de ovenschaal met de custard die midden op tafel stond. En we aten de rest van de custard op…gewoon met een lepel.
Wil je reageren of heb je vragen? Dat kan hier.